100 jaar algemeen enkelvoudig stemrecht
Intrede van het 'compromis'
20 november 2019
*** (De verklaring voor de sterretjes vind je hier.)
Op 16 november 1919 vonden in België de eerste parlementsverkiezingen plaats onder het systeem van algemeen enkelvoudig stemrecht. Hoewel vrouwen daar niet mochten aan deelnemen (en moesten wachten tot 1949), zorgden deze verkiezingen voor een heuse politieke ommezwaai, én maakte de wereld kennis met het enige, echte ‘compromis à la belge’.
Omdat wij graag weten wat jullie denken over de themadossiers, zodat we waar nodig kunnen aanpassen en verbeteren, vragen we jullie om dit beoordelingsformulier in te vullen. Alvast hartelijk dank!
Elitair mannelijk privilege
Tot voor 16 november 1919 waren verkiezingen een elitair privilege voor mannen met geld. Dat zegt Guy Vanthemsche op DeWereldMorgen. Als je genoeg belasting betaalde, mocht je stemmen. Door dat ‘cijnskiesrecht’ konden 99% van de mannen hun stem niet uitbrengen. Socialisten en liberalen ijverden heel hard voor het Algemeen Enkelvoudig Stemrecht, maar vrouwen stemrecht geven, dat was voor hen een brug te ver. Uit angst dat de vrouwen op de katholieken zouden stemmen.
Intrede Vlaams-nationalisten in Belgische Kamer
De impact van die verkiezingen kan niet ontkend worden. De drie grote zuilen (katholieken, socialisten en liberalen) nemen hun vorm aan, maar niemand heeft een volstrekte meerderheid, wat betekent dat er onderling gepraat moet worden om tot besluitvorming te komen. Het ‘vermaledijde compromis’, zoals Karl Drabbe het noemt op Doorbraak. Maar Drabbe focust nog meer op de intrede van de Frontpartij (met vijf zetels) in de Kamer. Die eerste Vlaams-nationalistische (maar pluralistische) partij lijkt in niets op erfgenamen N-VA en Vlaams Belang, maar zorgde er wel voor dat het idee van Vlaams zelfbestuur ingang vond. Of zoals Drabbe het formuleert: het einde van de unitaire staat België werd die dag ingeleid.
Artikels en discussiepunten
DeWereldMorgen: 16 november 1919, precies honderd jaar geleden: alleman één stem
Eén man = één stem werd de nieuwe basisregel van het Belgische electorale systeem. Om die hervorming door te voeren werd de Grondwet zelfs aan de laars gelapt, want die voorzag nog steeds het AMS. De grondwetswijziging kwam er pas na de verkiezingen met AES. “Hoogdringendheid” kan soms heel wat politieke creativiteit losweken …
Doorbraak: Het einde van bourgeoisstaat België
Merk ook op hoe Drabbe spreekt over ‘versnippering’ bij het ontstaan van de drie zuilen, terwijl in het vorige artikel Vanthemsche hetzelfde doet bij het ontstaan van een tiental partijen.
Reformisten en radicalen, katholieken en vrijzinnigen zaten zij aan zij in een pluralistische partij, die net als de Vlaamse Oud-Strijders streed onder de vlag van ‘nooit meer oorlog, godsvrede en zelfbestuur’. Zelfbestuur stond toen voor wat men ook de ‘administratieve scheiding’ van België noemde, of met de titel van een vooroorlogs tijdschrift: De bestuurlijke scheiding. Honderd jaar later heeft die zich haast volledig doorgetrokken. Mede gerealiseerd door de impact van opeenvolgende Vlaams-nationalistische partijen als zweep op de traditionele partijen — niet het minst de katholieke. Met dank aan de invoering van dat algemeen enkelvoudig stemrecht.